ความจำได้จากกรรมพันธุ์
ภาษาได้จากการเรียนรู้
จินตนาการได้จากการเห็นมาก
การคำนวณได้จากการฝึกฝน อาศัยหลักการทั้งสี่ก็ไม่ต้องพึ่งพรสวรรค์กันแล้ว
การเรียนรู้สิ่งเดิมซ้ำๆ จึงจำได้
นำไปใช้บ่อยๆ จึงเกิดความเชี่ยวชาญ
หาความสำราญใส่ตัวมากๆ จึงก่อเกิดจินตนาการ เผาผลาญพลังงานด้วยการคิด จึงเกิดการคำนวณ
พ่อแม่ผู้ปกครองควรให้ความสนใจกับสิ่งต่างๆ
ที่กล่าวมานี้ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป
ซึ่งการฝึกฝนแต่ละอย่างคือ ความจำ
ภาษา จินตนาการ และการคำนวณ
ล้วนมีผู้คิดค้นวิธีต่างๆ ออกมาหลายวิธีแล้วแต่ว่าวิธีไหนจะเหมาะสมกับลูกของเรา ไม่จำเป็นต้องฝึกตามกระแสที่ได้รับความนิยม อยู่ที่เป้าหมายที่เราวางไว้ว่าคืออะไร อยู่ที่เด็กว่าอายุเท่าไหร่ควรฝึกอะไร
แต่ถ้าไม่รู้ว่าเป้าหมายที่วางไว้คืออะไร ไม่รู้ว่าเด็กอายุเท่าไหร่ควรฝึกอะไร ก็แนะนำให้ทำแบบหว่าน คือเรียนรู้มาก เห็นมาก
และฝึกฝนมาก จนถึงช่วงวัยรุ่น 12
–
13
แล้วค่อยมาดูแนวทางอีกทีก็ได้ว่าจะเป็นเด็กแนวไหนดี (แต่อย่าลืมว่า การหว่านก็คือการหว่าน เด็กจะแสดงผลลัพธ์ออกมาเพียงบางอย่างเท่านั้น ไม่ควรไปตั้งความหวังอะไรมากเพราะจะทำให้เครียดทั้งตัวเด็กและตัวผู้ใหญ่)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น