"หิวก็ร้อง เปียกก็ร้อง ป่วยก็ร้อง" ร้องจนได้ดีมีไม้เรียวมาฟาดที่ก้น สำหรับพ่อแม่ที่เป็นมือใหม่มักจะไม่ค่อยรู้ว่าเด็กต้องการอะไร ร้องทำไมก็ไม่รู้ปวดหัวไปหมด
พื้นฐานการร้องเพลงของเด็กนั้นมักจะมาจากสามอย่างที่กล่าวข้างต้น เราอาจสังเกตจากสิ่งแรกก่อนว่าถึงเวลากินหรือยัง ถ้าถึงเวลากินแล้วร้อง แสดงว่าเด็กหิวให้รีบหาของกินมายัดใส่ปากซะ แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลาก็ดูว่าก้นเปียกฉี่ราดขี้แตกออกมาหรือไม่ สองอย่างนี้ถ้าทำแล้วเด็กยังร้องอยู่ หมายความว่าเด็กอาจจะป่วยหรือถูกแมลงสัตว์กัดต่อยได้ ให้รีบหาสาเหตุแล้วรักษาตามอาการ
มีเด็กอีกประเภทที่ชอบร้องเหมือนกัน แต่ไม่ได้ร้องด้วยสาเหตุพื้นฐานทั้งสามอย่าง เด็กพวกนี้มักร้องเวลาอยากได้ของ อยากได้นั่นอยากได้นี่มีอะไรที่เห็นแล้วชอบใจใคร่ได้มาเป็นของตนก็จะอาศัยการร้องเพลงให้ผู้อื่นฟัง ให้รู้ว่าเด็กพวกนี้มีพัฒนาการที่ไม่ดี ต้องให้เขาเรียนรู้ใหม่ว่าถ้าใคร่จะได้ของต้องทำอย่างนี้ๆ
หลังจากที่เราจัดการกับปัญหาทางกายแล้วก็อย่าลืมปัญหาทางใจด้วย เพราะเมื่อเด็กร้องไห้ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรก็ตามย่อมมีความเครียดตกตะกอนภายใจจิตใจ ความเครียดเหล่านี้จะสลายหายไปได้ก็ด้วยการแสดงความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่ผู้ปกครองหรือบุคคลที่ใกล้ชิดกับเด็ก (แสดงออกในปริมาณที่เหมาะสม มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ดี)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น