อาจารย์เคยสอน ว่า " พัฒนาการก็เหมือนกับขั้นบันได ก้าวไปๆ เดี๋ยวก็ถึง แต่ก่อนจะถึงต้องรู้ก่อนว่าถึงไหน ถึงอะไร เราจึงต้องทำการแตกกระจายคำว่าพัฒนาการออกมาก่อน ยิ่งแยกได้ละเอียดมาก บันไดที่จะต้องก้าวขึ้นไปให้ถึงจุดหมายก็จะน้อยขั้นลงมาก"
ขั้นแรก ขอแยกพัฒนาการออกเป็นด้านก่อน ในที่นี้ขอแยกออกเป็น 4 ด้าน คือด้านร่างกาย อารมณ์ สังคม สติปัญญา
แต่ละด้านก็แยกย่อยกันไปอีก คือ
ด้านร่างกาย แยกเป็นกล้ามเนื้อมัดใหญ่ กล้ามเนื้อมัดเล็ก
ด้านอารมณ์ แยกเป็น โลภ โกรธ หลง หดหู่ง่วงซึม ฟุ้งซ่าน สุข ทุกข์ เฉยๆ (ศึกษาต่อได้ในมหาสติปัฏฐานสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ 12 หน้าที่ 100)
สังคม แยกเป็น ความเป็นตัวของตัวเอง กับความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น
สติปัญญา แยกเป็น ความจำและภาษา จินตนาการและการคำนวณ
ในส่วนที่แยกย่อยออกมาก็ยังสามารถแยกย่อยลงไปได้อีก เช่น กล้ามเนื้อมัดใหญ่ก็แยกออกเป็นกล้ามเนื้อคอ ลำตัว กล้ามเนื้อแขน กล้ามเนื้อขา
จากนั้นเมื่อได้เป้าหมายแล้วว่าจะพัฒนาอะไร เราจึงเริ่มพัฒนาไปตามเป้าหมายที่ได้วางเอาไว้ โดยค่อยๆ พัฒนาไปไม่ต้องรีบร้อน ทำให้เหมือนกับการก้าวขึ้นบันได ที่จะต้องก้าวไปทีละขั้นเพื่อความปลอดภัยไม่รีบก้าว หรือก้าวข้ามขั้น เพราะจะทำให้พลาดตกหกคะเมนลงมาจนต้องเริ่มต้นใหม่ได้ หาเป้าหมายย่อยๆ แล้วค่อยๆ ก้าวไปทีละขั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น