กลิ้งๆ ดึ๋งๆ

               เวลามองแมวเล่นลูกบอกก็จะรู้สึกแปลกใจนิดๆ ว่าทำไมมันถึงเล่นอยู่ได้นานนัก  แต่พอมานึกถึงคนเราเองเวลาเล่นบอลกันก็เล่นกันนานเหมือนกัน  แมวที่เล่นบอลนานๆ  ส่วนมากจะเป็นแมวเด็กอายุไม่มาก  มักเอาเท้าเขี่ยไปมา  พอมันกลิ้งก็วิ่งตามไปจับเอาไว้  แล้วก็เขี่ยไปเขี่ยมาอีก  แต่ไม่ค่อยเห็นแมวแก่ๆ เล่น

            ลูกบอลนั้นมีด้วยกันหลายแบบ  ทั้งแบบนิ่ม  แบบแข็ง  เด้งดี  เด้งน้อย  กลิ้งไกล  มีน้ำหนัก  ลูกบอลที่เหมาะสำหรับเด็ก  ลูกบอลที่เหมาะสำหรับวัยรุ่น (บาส  บอล  วอลเล่ย์  ตะกร้อ ฯลฯ)  ลูกบอกที่เหมาะสำหรับผู้ใหญ่และวัยสูงอายุ (บอลสำหรับบริหารมือ)

            สำหรับลูกน้อยยังตัวเล็กอาจใช้เป็นหมอนลูกบอล  กลมๆ  กลิ้งได้  ไว้เล่นบนเตียง  หรือบอลลูกเล็กๆ ที่บีบแล้วมีเสียงดัง  พอเดินได้ก็หาบอลแบบกลิ้งได้แต่กลิ้งไปไม่ไกลนักจะได้เอาไว้ใช้เป็นเป้าหมายในการเดินไปเตะ  พอเดินได้คล่องคราวนี้เอาแบบเด้งได้  จะได้มีลูกเล่นหลายอย่าง  ทั้งจับทุ่มชนกำแพง  กระเด้งกลับมาชนตัวเอง  วิ่งไปเก็บ  โยนขึ้นโยนลง  โยนกระเด้งพื้นส่งให้อีกคน 

            โดยมากแล้วเมื่อพูดถึงลูกบอลในแง่ของพัฒนาการ  เรามักจะนึกถึงพัฒนาการทางด้านร่างกาย  แต่จริงๆ แล้วพัฒนาการด้านอื่นๆ ก็ตามมาหลังจากนั้น   ยกตัวอย่างเช่น  เวลาเด็กออกไปเตะบอลกับเพื่อน  เขาก็ได้เล่นบอลได้พัฒนากล้ามเนื้อด้านร่างกาย  เล่นกับเพื่อนได้พัฒนาด้านสังคม  เวลาเล่นต้องคิดวิธีรับบอลยังไง  ส่งบอลไปตรงไหน  วิ่งไปอยู่ตรงไหนในสนามได้พัฒนาด้านสติปัญญา  สุดท้ายมีแพ้ชนะได้พัฒนาด้านอารมณ์  รวมครบทั้ง 4 ด้าน  เห็นข้อดีของการเล่นบอลอย่างนี้แล้วเรามาชวนเด็กไปกลิ้งๆ  ดึ๋งๆ กันเถอะ

                                                                                                                                      ครูฤทธิ์  จิตพัฒฯ