นามธรรมเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก แต่ถ้าเราเข้าใจแล้วมันจะช่วยนำไปสู่การเข้าใจสิ่งต่างๆ ได้ง่ายขึ้น

นามธรรมเป็นเรื่องของความรู้สึกนึกคิด  เป็นเรื่องของจิตใจ  ละเอียดอ่อนและเข้าใจยาก  แต่เรื่องทุกเรื่องก็มีวิธีการทำความเข้าใจเพียงเรารู้ลำดับพัฒนาการของเรื่องต่างๆ  ที่มาที่ไป  รู้เหตุผลของมัน  เราก็จะเข้าใจมันได้...ซักวัน

               "รูปธรรมเป็นสิ่งที่เห็นได้  สัมผัสได้  มีรูปทรงสีสันต่างๆ ให้มองให้ดู"

                รูปธรรมและนามธรรมมีความเกี่ยวเนื่องกันอยู่  ยกตัวอย่าง เช่น  เขียนจดหมายถึงกัน เรียกว่า รัก  มาให้เห็นทุกวัน เรียกว่า รัก  ทำกับข้าวให้กิน เรียกว่า รัก  กอด เรียกว่า รัก  ผลัก เรียกว่า โกรธ  โหด คือ การทำหลายๆ อย่างในปริมาณมากกว่าปกติ 

          จากที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่านามธรรมคือนิยามของรูปธรรมนั่นเอง  ซึ่งอาจไม่เหมือนกันในแต่ละคน  แต่ละบ้าน  แต่ละสังคม  นิยามรักสำหรับบางคนอาจหมายถึงการพูดมากๆ  ทำสิ่งต่างๆ ให้กันและกัน  แต่กับบางคนอาจหมายถึงการพูดน้อยๆ  แสดงออกแต่พองาม  ซึ่งก็มีความแตกต่างกันออกไป

                แนวคิด 3 ห่วงพัฒนาการก็มีลักษณะเป็นนามธรรม  การเล่น  การช่วยเหลือตนเอง  ระเบียบวินัยและความรับผิดชอบ  สามคำนี้ล้วนได้รับคำนิยามต่างกันออกไปตามระดับอายุ  ความสามารถ  บทบาทและหน้าที่ของบุคคลขณะอยู่ในสังคม  เพราะบุคคลจะถูกคาดหวังจากคนรอบข้างและตนเองว่าเขาควรมีระเบียบวินัยและความรับผิดชอบในเรื่องใดบ้าง  ควรช่วยเหลือตนเองอย่างไรได้บ้าง  ควรเล่นเวลาไหน  เล่นอะไรและเล่นอย่างไร  ทั้งหมดนี้เป็นนิยามจากความคาดหวังในสังคมนั้นๆ  ว่าบุคคลหนึ่งๆ ควรทำอะไร  ควรเป็นอย่างไร 

              ดังนั้นเมื่อเราต้องการใช้แนวคิด 3 ห่วงพัฒนาการเพื่อการพัฒนาใครซักคนเราอาจดูอายุของบุคคลนั้นเป็นอันดับแรก  จากนั้นดูว่าสังคมที่เขาอยู่มีความคาดหวังอย่างไรกับบุคคลอายุเท่านี้  ดูความคาดหวังจากคนรอบข้าง  ดูความคาดหวังของบุคคลนั้นเอง  แล้วจึงกำหนดสิ่งที่ต้องการพัฒนา  เมื่อเราได้เป้าหมายที่จะพัฒนาแล้วทุกอย่างจะง่ายขึ้น

                        เพราะ...  “เป้าหมายมีไว้พุ่งชน”  5555...